Τρίτη 12 Οκτωβρίου 2010

Σουηδία Μέρος Ι' (αρχές Σεπτέμβρη)

Όπως αποδείχθηκε, τη διανοητική μου ισορροπία δεν την είχα και ποτέ για να την ξαναβρώ τώρα, οπότε στις 30 του Αυγούστου ξεκίνησε ένα Μαραθώνειο ταξίδι, για να ξαναβρώ, άλλη μια φορά... τη Χριστινούλα!!! Αυτή τη φορά όμως, στην Ιταλία.

Πάρε ανάσα και διάβασε: Ξύπνημα 4.30 το πρωί, κατεβαίνω στο κέντρο, λεωφορείο για αεροδρόμιο Skavsta (διάρκεια 1h 20'), αεροπλάνο για Bergamo (2h 30'), λεωφορείο για Brescia (50'), τρένο για Βερονα (1h), τρένο για Bolzanno (2h), τρένο για Merano (1h).....!!!! Κουράστηκες;;; Εγώ να δεις! Επιτέλους έφτασα λοιπόν στο Μεράνο...

After a short and pleasant trip, I arrived at Merano, full of enthusiasm to see little xristinoula again...

Περιμένωντάς την, έκανα μια βόλτα στην όμορφη πόλη...
While I was waiting for her, I made a short walk in the pretty town...

Τώρα πρέπει να σας πω τον (επίσημο) λόγο που έκανα το ταξίδι αυτό. Η Χριστινούλα χρειαζόταν επειγόντως βοήθεια για να κουβαλήσει βαρύ εξοπλισμό σε απόκρυμνες πλαγιές για τη διπλωματική της...
The (official) reason I made this trip was that Xristinoula was in desperate need for help with her heavy equipment...

Μη φοβάσαι αγαπημένη!!! Ο σωτήρας σου είναι εδώ!!!
Don't be afraid my dear!!! The Heavy-Equipment Man is here to save you!!!
Τότε με οδήγησε στα βάθη της τροπικής ζούγκλας της Βορείου Ιταλίας...
She drove me into the depths of the tropical jungle of Northern Italy...

...όπου ο κίνδυνος παραμόνευε σε κάθε μας βήμα...
...where danger was hiding behind our every step...

...αλλά εμείς, πιστοί στον στόχο μας, πραγματοποιήσαμε τις απαραίτητες διεισδύσεις!!!
...but we, devoted to our sacred goal, performed our essential penetrations!!!

Αφού διαπίστωσε ότι η τροπική ζούγκλα ήταν παιχνιδάκι για μένα, με πήγε στη δεύτερη πίστα: Το Χιόνι!!!
When she saw that the jungle was too easy for me, she took me to level 2: The snow!!!

Κι εκεί όμως τα κατάφερα μια χαρά, με μικρές μόνο απώλειες: από τη μέση και κάτω έγινα μούσκεμα!
But even there, I managed well, with minor drawbacks: I was soaking wet from the waist below!

Η αντοχή μου την εξαγρίωσε και αποφάσισε να με εξοντώσει. Με πήγε στην τρίτη πίστα: Η ατελείωτη ανάβαση!.... ("Φτανουμεεεεεε;;;;;;")
This made her furious! She decided to exterminate me. She took me to level 3: The endless mountain!.... ("Are we there yet?????")

Εκεί, και οι πιο δυνατοί σούπερ ήρωες λυγάν... ("Αγάπη μου...")
There, even the strongest super-heroes break... ("Honey...")

"...νομίζω..."
"...I think..."

"...πως κουράστηκ..."
"...that I'm a bit tir..."

Αλλά οι σούπερ ήρωες δεν πεθαίνουν! Έτσι μετά από λίγα λεπτά σε κώμα, μάζεψα τις δυνάμεις μου και σύντομα κατέκτησα και το βουνό... και το κορίτσι!
But super heroes never die! So after a few moments in a coma, i gathered my powers and soon i conquered the mountain... and the girl! ("Heavy-Equipment Maaan! How can I ever repay you???")

Αφού πέρασα και την τρίτη πίστα και τερμάτισα το παιχνίδι, η δουλειά είχε τελειώσει. Από και πέρα ξεκίνησε ο τουρισμός.
After I completed the 3rd level and completed the tasks, the job was done. We were officially tourists.


Μια μέρα ένα νέο εμπόδιο παρουσιάστηκε: ξεμείναμε από χαρτί υγείας και τα μαγαζιά ήταν κλειστά... έτσι δανειστήκαμε λίγο από την γειτονική πιτσαρία!
One day a new obstacle appeared: we ran out of toilet paper and the stores were closed... so we borrowed some from the pizzeria nearby!

Έτσι ο κωλαράκος μας έλαμπε και πάλι!
Our little bums were shining again!

Όπως και τα δοντάκια μας!
And so did our teeth!

Μια μονοήμερη εκδρομή στην "κατάλευκη μα πένθιμη Ελβετία" ήταν ό,τι έπρεπε!
We took a day trip to the totally different and exotic Swizzerland! ;))

"Σ' ότι σου λέγαν πικρογέλαγες γιατί ένιωθες πως για τη χώρα του θανάτου οδοιπορούσες..."
A quite mournful country indeed...

Αλλά εμείς την απολαύσαμε!
But we were going to enjoy it!

...παρόλο που ήμασταν και οι δυο άρρωστοι εκείνη τη μέρα!
...even though we were both very sick that day!

Δε μας φαίνεται;
I think it's obvious...

Στο γυρισμό περάσαμε και από μια τεχνητή λίμνη, η οποία έπνιξε κάποτε ένα χωριό... μόνο τα κτίρια ευτυχώς (εκτός από ένα)!!
On our way back, we passed by an artificial lake that drowned a village once... fortunately, just the buildings (with one exemption)!!!


Μάταια προσπάθησα να σώσω την εκκλησία...
I tried to save the church, but even super heroes fail sometimes..

Την μέρα που έπρεπε να επιστρέψω, η χριστινούλα μου λέει "θες να σε πετάξω μέχρι τη Βερόνα;" "Και δε με πετάς;"
The day I had to return, Xristinoula said "do you want a ride to Verona, pretty boy?" "With pleasure, my charming lady!"

Και έτσι η ιστορία πάει λέγοντας και ποιος ξέρει που θα καταλήξει;;;
And who knows what will be the end to this crazy dwarf story???


TO BE CONTINUED...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου