Στον έλεγχο διαβατηρίων αντικρύσαμε τις πρώτες Ρωσίδες! Ήταν κάτι δίμετρες κουκλάρες, σε στρατιωτική στολή, σωστές παγοκολώνες, που μας αντιμετώπισαν σαν εγκληματίες ή σιχαμερά αποβράσματα. Όχι ότι μας είπαν κουβέντα, αλλά το βλέμμα τους σου πάγωνε το αίμα! Φυσίκα σε όλους ξύπνησαν και κάποια μαζοχιστικά ένστικτα...
Όταν συνεχίσαμε την πορεία μας σε ρωσικό πια έδαφος, ήταν σα να ταξιδεύαμε πίσω στο χρόνο. Ξαφνικά όλα τα αυτοκίνητα έγιναν LADA και ZASTAVA, ο δρόμος στενός και κακής ποιότητας και τα λιγοστά σπιτάκια ξύλινα και πάμφτωχα.
Η πρώτη εικόνα της Αγίας Πετρούπολης ήταν απογοητευτική. Έμοιαζε σαν ένα σύνολο από ολόιδιες γκριζες και πανύψηλες πολυκατοικίες, σαν φυλακές, πραγματικά σφίχτηκε η καρδιά μου. Οι δρόμοι λασπωμένοι από το χιόνι που μόλις είχε αρχίσει να λιώνει, αλλά αυτή η λάσπη δεν ήταν σαν της Στοκχόλμης. Δεν ήταν απλά υγρό χώμα. Είχε και λάδια, δεν ξέρω τι προελεύσεως, πάντως τα είδα σε πολλά σημεία της πόλης, να ιριδίζουν αηδιαστικά.
Το γκρίζο χρώμα κυριαρχούσε. Τα μαγαζιά είχαν μικροσκοπικές διακριτικότατες ταμπέλες, δεν έχω δει άλλη πόλη με τόσο λίγες διαφημίσεις στο δρόμο. Σε κάποια φάση ο οδηγός μας είπε ότι στα αριστερά ήταν το ξενοδοχείο μας. Ποιο ήταν όμως; Όλα τα κτίρια ήταν ίδια, με μικρές διαφορές, ανοιχτό γκρίζο, λίγο πιο ανοιχτό γκρίζο, ξεβαμμένο κίτρινο. Τελικά το κατάλαβα όταν παρκάραμε μπροστά του, ήταν το "κίτρινο" με τη διακριτική πινακίδα πάνω από την είσοδο ΠAΔΟΓΑ ΟΤΕΠb - LADOGA HOTEL...
Πλάκα έχει που το ρωσικό αλφάβητο έχει κάποια παρόμοια γράμματα με τα δικά μας. Ήμουν από τους λίγους που μπορούσα να κουτσοδιαβάσω τι έλεγαν οι επιγραφές. Κι η αλήθεια είναι ότι πάντα ήθελα να μάθω ρώσικα. Τώρα όμως προέχει η bachata. Γι αυτό και σας χαιρετώ και θα τα πούμε πάλι. Δε χανόμαστε. Φιλάκια ρουφηχτά.
Αν αυτό στη φωτογραφία είναι το ξενοδοχείο σας, για ψάξου λίγο μη σου λείπει κανα χέρι, κανα πόδι..
ΑπάντησηΔιαγραφή