Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2011

Sillies in Paris!!!

Αρχές Νοέμβρη πήγαμε στο Παρίσι και είπα να δοκιμάσω τις σκηνοθετικές μου (αν)ικανότητες... Ιδού το αποτέλεσμα!


Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2011

Sillies in Paris

Το ίδιο βίντεο, στο youtube, σε καλύτερη ποιότητα εικόνας...

Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2011

LASA Films - Seed of Love

Χεχε, να'μαι παλι... Έχω κάτι να σας δώκω. Το πρώτο ολοκληρωμένο ταινιάκι στο οποίο συμμετείχα ποικιλοτρόπως (κυρίως πίσω από την κάμερα) είναι πλέον γεγονός! Απολάυσετέ το!




Μπορεί να μην σας λέει και πολλά πράγματα, αλλά ήταν μια εξαιρετική εμπειρία για μένα η συμμετοχή στη δημιουργία του!

Φιλιά σε όλους!!!

Τρίτη 26 Ιουλίου 2011

Για ένα αρμονικό σώμα...

Είναι αλήθεια τελευταία, ότι λόγω κρίσης το γυμναστήριο έχει καταντήσει πολυτέλεια. Όμως η παραλία δε χαρίζει κάστανα. Ξέρω περιπτώσεις που η γκόμενα τον επαράτησε τον άλλονα επειδή του έλλειπε ΕΝΑΣ κοιλιακός! Αντί για 14 είχε 13 ο κακομοίρης, λόγω που του είχε πέσει πολύ δουλειά στο γραφείο και δεν προλάβαινε να γυμναστεί.

Για να μη βρεθείτε κι εσείς σ'αυτή τη δυσάρεστη θέση, η MAROUTNER Productions σας παρουσιάζει δυο οικονομικές προτάσεις για να γυμνάζεστε στο σπίτι, χωρίς έξοδα και κόπο.

Πώς; Μα είναι ΤΟΣΟ απλό! Δείτε τα βίντεα.







Γι αυτό μην κάθεστε! Σηκωθείτε τώρα από πολυθρόνες, καναπέδες, ντιβανοκασέλες και σκαμπώ και αρχίστε κι εσείς τη μοναδική αυτή άσκηση!!!!

Για ένα υγιές και σπινθηροβόλο κορμί!

Το σπιτάκι μας! (making of)

'σπέρααααα!!! Τι χαμπάρια; Όλα καλά ελπίζω. Εδώ στα μέρη μας, περνούμε την ώρα μας επ-οικοδομή-τικα και τώρα που βρήκα φωτογραφίες από τη μετακόμιση είπα να τις μοιραστώ μαζί σας. Για κοπιάστε.

Αρχίζουμε. Μάσκες, γάντια, πρόχειρα ρούχα, μυστρί, σκεπάρνι, φλόγιστρο, μαλαστούπα, ταβανόπροκες, μπατανόβουρτσες, τσιμούχες, ξώβεργες, μπούμερανγκ, δονητές (μπετόν), νήμα της στάθμης, μήλον της έριδος, παλιοπάπουτσα, σφουγγαρίστρες, καλάμι ψαρέματος και... μια Βίβλος ήταν μερικά μόνο από τα εργαλεία μας...



Σύντομα κατάλαβα ότι όλη τη δουλειά θα την έκανα εγώ, διότι η "κυρία" είχε κομμωτήριο στις 6... Απείλησα να αυτοκτονήσω αν δεν μου παρείχε αύξηση αποδοχών και ασφάλιση... το αποτέλεσμα ήταν μείωση των γευμάτων μου σε ένα σάπιο φρούτο μόνο, το βράδυ...




Αλλά, πλάκα-πλάκα, αποδείχτηκα μεγάλος μάστορας! Κοίτα εδώ κρεβατάρα που σου 'χω! Να ξαπλάρεις να είσαι μπέησσα!! (κάτι δεν κατάλαβα καλά από τις οδηγίες, μάλλον!!!)



*%#%&@ τα ΙΚΕΑ μου μέσα... Φτιάχνοντας το κρεβάτι του πόνου...


Η εφευρετικότητα έδινε κι έπαιρνε! Ορίστε άμα δεν έχεις μαχαίρι και δεν ξέρεις καράτε, κόβεις το κολοκύθι με τη σπάτουλα άμα λάχει να ούμε...


Εποχές μεγάλης φτώχειας... Με ένα κομμάτι ψωμί τη βγάζαμε θυμάμαι...


Εντάξει, το παραδέχομαι, δεν είναι όλα όπως σας τα είπα. Λέμε καμιά σαχλαμάρα να περάσει κι η ώρα. Χο-χο!

Κυριακή 17 Ιουλίου 2011

Απο μακριά μαθαίνεις το σπίτι σου καλύτερα...

Καλησπέρα!
Σήμερα έκανα μια ανακάλυψη που με έριξε απ' τα σύννεφα και λέω να τη μοιραστώ μαζί σας. Δεν πρόκειται βέβαια για κανένα κοσμοϊστορικό γεγονός, και μάλιστα κάποιοι θα μου πείτε "Μπα! δεν το 'ξερες;", αλλά πραγματικά δεν τό 'ξερα και δεν νομίζω ότι φταίω εγώ γι αυτό. Πρόκειται για την προφορά των αρχαίων ελληνικών.

Επεισόδιο α': Αρχές Μαρτίου 2010, Στοκχόλμη. Συζητώ με τον συντονιστή μιας ομάδας χριστιανών, στο τέλος μιας συζήτησης στην οποία με είχε καλέσει ο καλός μου φίλος Άλεξ. Ο τύπος είναι 40άρης αμερικάνος και συντονίζει τέτοιες συζητήσεις για αυτό το δόγμα χριστιανών (νομίζω λέγονται free christians) στη βόρεια Ευρώπη.
Μου αναφέρει ότι έχει μελετήσει τα αρχαία ελληνικά ώστε να διαβάζει την Αγία Γραφή από το αρχαίο ελληνικό κείμενο. Μου λέει: "I have read the Καϊνή Διατ'ήκη".
Λέω: "Μήπως εννοείς Καινή;"
"Όχι, μου λέει, Καϊνη".
"Καινή λέγεται" επιμένω.
Εκείνος όμως επιμένει "Καϊνή, Καϊνή"... Δεν κατάφερα να τον πείσω. Σκέφτομαι 'έλα παππού να σου δείξω τα αμπελοχώραφά σου'. Εσύ θα μου πεις πως λέγεται; Αφού εγώ είμαι ο Έλληνας. Εν τέλει, τον θεώρησα βλάκα τον άνθρωπο!

Επεισόδιο β': Μάης 2011, Βιέννη. Συζητώ με μια φίλη της Χριστίνας και μου λέει ότι παρακολουθεί μαθήματα αρχαίων ελληνικών. Της λέω "Πές μου κάτι που έμαθες". Διστάζει και μου λέει: "Κάι". Τι 'κάι' λέω μέσα μου, "Μπας και εννοείς 'και';"
"Όχι, μου λέει, κάι το λέμε".
"Πίστεψέ με, της λέω, 'και' προφέρεται. Το λέμε ακόμα στα νέα ελληνικά".
Δεν συνεχίσαμε την κουβέντα, αλλά σκέφτηκα ότι ήταν μεγάλος στόκος να μη μπορεί να πει σωστά ούτε το 'και'.

Ωστόσο μου γεννήθηκε η απορία, γιατί τα μαθαίνουνε έτσι οι ξένοι; Τόσο βλάκες δασκάλους έχουνε; Ώσπου αποφάσισα σήμερα να το ψάξω λίγο παραπάνω το θέμα... και έφαγα μια ταπείνωση γερή.

Κατά πως φαίνεται, οι ξένοι μαθαίνουνε τα αρχαία με την εράσμια προφορά (από τον Έρασμο, έναν Ολλανδό ερευνητή του 16ου αι.) η οποία είναι πιθανότατα η κοντινότερη στην προφορά της Κλασικής αρχαιότητας του 5ου αι π.Χ. Και διαβάζω:

Στους διφθόγγους προφέρονταν και τα δύο φωνήεντα, απλά το δεύτερο είναι "ημίφωνο", δηλαδή μικρότερο, συντομότερο. Επίσης το ύψιλον προφερόταν όπως το ü των γερμανών, ενώ το ήτα ακουγόταν σαν μακρύ ε. Επίσης πολλά από τα σύμφωνα ήταν πολύ διαφορετικά από τη δική μας προφορά. Το Βήτα ήταν Μπι, το Γάμα ήταν Γκάμα, κλπ κλπ. Δες εδώ να πάθεις!

Και αναρωτιέμαι γιατί εμάς μας τα μαθαίνουνε τα αρχαία λάθος; Το κάνουμε άραγε για λόγους ευκολίας, ή θέλουμε να κρύψουμε την απόσταση που μας χωρίζει από τους ένδοξους προγόνους μας; Και να το αποτέλεσμα: όλος ο κόσμος ξέρει αρχαία ελληνικά, και εμείς οι Έλληνες ξέρουμε κάτι άλλο!!! Κάτι που έχει ελάχιστη σχέση με την πραγματικότητα!

Η γλώσσα είναι λογικό να εξελίσσεται, όπως και οι άνθρωποι. Είναι νόμος της φύσης. Ο λόγος που διδασκόμαστε άλλα αντί άλλων στο σχολείο όμως, μου είναι παντελώς ακατανόητος! Σαν να πας να μάθεις αγγλικά και να σου λένε:
Γράφεται "I would like to have a coffee" αλλά διαβάζεται "Έη βοντ λίκε τσο γκαμπ ι σούβεε"!!! Αγγλικά είναι αυτά ή του κώλου τα εννιάμερα; Ευτυχώς που δε ζει ο Σωκράτης γιατί θα έπρεπε να πάει στο εξωτερικό για να συνεννοηθεί!!!!

Μου θύμισε τότε που πήγα σε ένα μουσείο στη Στοκχόλμη και ανακάλυψα ότι τα αρχαία ελληνικά αγάλματα ήταν στην πραγματικότητα πολύχρωμα και όχι λευκά! (δες φωτο)


Και αναρωτιέμαι πόσα πράγματα ακόμα θα ανακαλύψω για την Ελλάδα, μακριά απ' αυτήν;

ΥΓ. Ένα πολύ διαφωτιστικό κείμενο εδώ!

Τετάρτη 8 Ιουνίου 2011

Το σπιτάκι μας (Silly Little Island)

Το άργησα λιγάκι αλλά ορίστε, έτοιμες οι φωτογραφίες από το σπιτικό των Μαρουδο-Λαϊτνεραίων στην Πέρα Βιέννη. Μακάρι να το δείτε κι από κοντά!












Στο μπάνιο ξετυλίχτηκε και η δημιουργικότητά μας!!! :ΡΡΡ



Αυτά από μας προς το παρόν και ελπίζω σύντομα να τα ξαναπούμε! Φιλάκια!

Τετάρτη 11 Μαΐου 2011

Βρε σαν τα χιονια!

Βρε σαν τα χιόνια!!! Τι κάνετε; Νομίζατε ότι θα μου ξεφεύγατε πουλάκια μου! Όοοχι! Μπορεί να την έκανα πάλι για τα ξένα, όμως η "Ρουφιάνα Ξενιτιά" είναι εδώ για να μας κρατάει σε επαφή! Και, σε σχέση με την προσωπική επαφή, έχει και το πλεονέκτημα ότι γλιτώνετε τη βρώμα από τις κάλτσες μου ή τις μασχάλες μου! Γι' αυτό το λόγο να έχετε το νου σας, να ρίχνετε κανένα βλέφαρο που και που, γιατί λίαν συντόμως θα ακολουθήσει εικονογραφημένη περιγραφή της προόδου μου (αδιαμφισβήτητη!) εδώ στα ξένα-Νο2.
Φιλάκια!!

Σάββατο 16 Οκτωβρίου 2010

Σουηδία Μέρος ΙΑ' (Σεπέμβρης-Οκτώβρης 2010)

Επιστροφή στη Σουηδία λοιπόν, αλλά δυστυχώς είχε έρθει η ώρα να εγκαταλείψω το όμορφο Lappis και το διαμέρισμά μου. Μα πότε πέρασε ρε παιδιά τόσος καιρός;
Back to Sweden, where i had to leave my lovely place at Lappis. Time goes fast...

Μπροστά στο ενδεχόμενο να μείνω άστεγος, άρπαξα τη μοναδική ευκαιρία που μου παρουσιάστηκε: Έμεινα για ένα μήνα με μια γιαγιάκα απ' τη Χιλή, σε ένα διαμέρισμα με ενάμιση δωμάτιο! Το κρεβάτι μου ήταν πίσω ακριβώς από την τηλεόραση, οπότε κάθε μέρα βλέπαμε μαζί τη Μεξικάνικη σαπουνόπερα στην ορίτζιναλ γλώσσα και έτσι εξάσκησα και τα ισπανικά μου! Βλέπεις η σενιόρα Ινές δε μιλούσε αγγλικά....
On the danger of being homeless, i grabbed the only chance that I had: I stayed for one month in a tiny appartment with an old Chilean lady! My bed was right behind the TV, so everyday we were watching together her favorite Mexican soap-opera, which helped me improve my Spanish very much! You see, senora Ines doesn't speak Englsh....

Αυτή η κατάσταση με ώθησε να περνάω όλη τη μέρα στη σχολή και να πηγαίνω σπίτι μόνο για ύπνο, και έτσι ένα μεγάλο μέρος της διπλωματικής το χρωστάω στη σενιόρα Ινές! Μια μέρα απέναντι από το γραφείο μου είχαν έρθει και κάτι ελαφάκια!!!
Because of this situation, I had to spend all day at school and go home only to sleep, so I owe senora Ines a huge part of the thesis! One day some nice deer appeared 100 m away from my office!!!

Η μόνη μου άλλη ασχολία εκτός από το διάβασμα ήταν ο χορός, αλλά κι αυτή εξασθένισε σιγά σιγά...
My only other hobby, appart from studying, was to dance, but it gradually decreased to once a week...

Όλη μου η ζωή ήταν το γραφείο μου, ο υπολογιστής μου...
All my life was my office, my little desk, my computer...

... κι η θέα από το παράθυρό μου!!!
...and the view from my window!!!

Το γραφείο μου έγινε το δεύτερό μου σπίτι, κι όταν πέρασε ο Σεπτέμβρης και έπρεπε να φύγω από τη σενιόρα Ινές, έγινε και το πρώτο μου σπίτι!!! Να'ναι καλά ο καναπές του φίλου μου του Ary...
My office was my second home, and when September was gone and I had to leave senora Ines, it became my first home!!! Thank God for the sofa of my friend Ary...

Να ο Ary, PhD φοιτητής από το Περού.
This is my friend Ary, PhD student from Peru.

Να και οι δυο άλλοι φίλοι μου από τη σχολή: η Ισραηλινή Χανίν και ο Σκοπιανός Τούντορ.
Here are my other two friends from school: Israeli Haneen and Skopian Todor.

Ειδικά ο Τούντορ με το Βαλκανικό αίμα, ήταν καλή συντροφιά για αρκετά πάρτυ.
Especially Todor, with his Balkan blood, was good company for many parties.

Μια μέρα παρακολούθησα και ένα ματς-φωτιά ανάμεσα στα σουηδικά κοριτσάκια. Από τις φανέλες υπέθεσα ότι πρόκειται για τα τσικό του Λεβαδειακού εναντίων των τσικό της Μίλαν!
One day I watched a hot match between Swedish girls. I assumed it is the team of Levadiakos (a silly greek team) versus Milan!...

Σκορ ημιχρόνου (που έφυγα): Λεβαδειακός 5 - Μίλαν 0 !!!! Να και ένα γκολάκι!
The score at the half-time (when I left) was Levadiakos 5 - Milan 0!!! Here is a goal!

Τρίτη 12 Οκτωβρίου 2010

Σουηδία Μέρος Ι' (αρχές Σεπτέμβρη)

Όπως αποδείχθηκε, τη διανοητική μου ισορροπία δεν την είχα και ποτέ για να την ξαναβρώ τώρα, οπότε στις 30 του Αυγούστου ξεκίνησε ένα Μαραθώνειο ταξίδι, για να ξαναβρώ, άλλη μια φορά... τη Χριστινούλα!!! Αυτή τη φορά όμως, στην Ιταλία.

Πάρε ανάσα και διάβασε: Ξύπνημα 4.30 το πρωί, κατεβαίνω στο κέντρο, λεωφορείο για αεροδρόμιο Skavsta (διάρκεια 1h 20'), αεροπλάνο για Bergamo (2h 30'), λεωφορείο για Brescia (50'), τρένο για Βερονα (1h), τρένο για Bolzanno (2h), τρένο για Merano (1h).....!!!! Κουράστηκες;;; Εγώ να δεις! Επιτέλους έφτασα λοιπόν στο Μεράνο...

After a short and pleasant trip, I arrived at Merano, full of enthusiasm to see little xristinoula again...

Περιμένωντάς την, έκανα μια βόλτα στην όμορφη πόλη...
While I was waiting for her, I made a short walk in the pretty town...

Τώρα πρέπει να σας πω τον (επίσημο) λόγο που έκανα το ταξίδι αυτό. Η Χριστινούλα χρειαζόταν επειγόντως βοήθεια για να κουβαλήσει βαρύ εξοπλισμό σε απόκρυμνες πλαγιές για τη διπλωματική της...
The (official) reason I made this trip was that Xristinoula was in desperate need for help with her heavy equipment...

Μη φοβάσαι αγαπημένη!!! Ο σωτήρας σου είναι εδώ!!!
Don't be afraid my dear!!! The Heavy-Equipment Man is here to save you!!!
Τότε με οδήγησε στα βάθη της τροπικής ζούγκλας της Βορείου Ιταλίας...
She drove me into the depths of the tropical jungle of Northern Italy...

...όπου ο κίνδυνος παραμόνευε σε κάθε μας βήμα...
...where danger was hiding behind our every step...

...αλλά εμείς, πιστοί στον στόχο μας, πραγματοποιήσαμε τις απαραίτητες διεισδύσεις!!!
...but we, devoted to our sacred goal, performed our essential penetrations!!!

Αφού διαπίστωσε ότι η τροπική ζούγκλα ήταν παιχνιδάκι για μένα, με πήγε στη δεύτερη πίστα: Το Χιόνι!!!
When she saw that the jungle was too easy for me, she took me to level 2: The snow!!!

Κι εκεί όμως τα κατάφερα μια χαρά, με μικρές μόνο απώλειες: από τη μέση και κάτω έγινα μούσκεμα!
But even there, I managed well, with minor drawbacks: I was soaking wet from the waist below!

Η αντοχή μου την εξαγρίωσε και αποφάσισε να με εξοντώσει. Με πήγε στην τρίτη πίστα: Η ατελείωτη ανάβαση!.... ("Φτανουμεεεεεε;;;;;;")
This made her furious! She decided to exterminate me. She took me to level 3: The endless mountain!.... ("Are we there yet?????")

Εκεί, και οι πιο δυνατοί σούπερ ήρωες λυγάν... ("Αγάπη μου...")
There, even the strongest super-heroes break... ("Honey...")

"...νομίζω..."
"...I think..."

"...πως κουράστηκ..."
"...that I'm a bit tir..."

Αλλά οι σούπερ ήρωες δεν πεθαίνουν! Έτσι μετά από λίγα λεπτά σε κώμα, μάζεψα τις δυνάμεις μου και σύντομα κατέκτησα και το βουνό... και το κορίτσι!
But super heroes never die! So after a few moments in a coma, i gathered my powers and soon i conquered the mountain... and the girl! ("Heavy-Equipment Maaan! How can I ever repay you???")

Αφού πέρασα και την τρίτη πίστα και τερμάτισα το παιχνίδι, η δουλειά είχε τελειώσει. Από και πέρα ξεκίνησε ο τουρισμός.
After I completed the 3rd level and completed the tasks, the job was done. We were officially tourists.


Μια μέρα ένα νέο εμπόδιο παρουσιάστηκε: ξεμείναμε από χαρτί υγείας και τα μαγαζιά ήταν κλειστά... έτσι δανειστήκαμε λίγο από την γειτονική πιτσαρία!
One day a new obstacle appeared: we ran out of toilet paper and the stores were closed... so we borrowed some from the pizzeria nearby!

Έτσι ο κωλαράκος μας έλαμπε και πάλι!
Our little bums were shining again!

Όπως και τα δοντάκια μας!
And so did our teeth!

Μια μονοήμερη εκδρομή στην "κατάλευκη μα πένθιμη Ελβετία" ήταν ό,τι έπρεπε!
We took a day trip to the totally different and exotic Swizzerland! ;))

"Σ' ότι σου λέγαν πικρογέλαγες γιατί ένιωθες πως για τη χώρα του θανάτου οδοιπορούσες..."
A quite mournful country indeed...

Αλλά εμείς την απολαύσαμε!
But we were going to enjoy it!

...παρόλο που ήμασταν και οι δυο άρρωστοι εκείνη τη μέρα!
...even though we were both very sick that day!

Δε μας φαίνεται;
I think it's obvious...

Στο γυρισμό περάσαμε και από μια τεχνητή λίμνη, η οποία έπνιξε κάποτε ένα χωριό... μόνο τα κτίρια ευτυχώς (εκτός από ένα)!!
On our way back, we passed by an artificial lake that drowned a village once... fortunately, just the buildings (with one exemption)!!!


Μάταια προσπάθησα να σώσω την εκκλησία...
I tried to save the church, but even super heroes fail sometimes..

Την μέρα που έπρεπε να επιστρέψω, η χριστινούλα μου λέει "θες να σε πετάξω μέχρι τη Βερόνα;" "Και δε με πετάς;"
The day I had to return, Xristinoula said "do you want a ride to Verona, pretty boy?" "With pleasure, my charming lady!"

Και έτσι η ιστορία πάει λέγοντας και ποιος ξέρει που θα καταλήξει;;;
And who knows what will be the end to this crazy dwarf story???


TO BE CONTINUED...